Inteligencja społeczna

Inteligencja społeczna

Inteligencja społeczna

to tytuł książki Karla Albrechta wydanej w 2006 roku, w Polsce w 2007 roku przez wydawnictwo Sensus.

W tym wpisie dowiesz się:

  • dlaczego warto po nią sięgnąć,
  • jak z niej korzystać,
  • co jeszcze warto przeczytać.

 

Dlaczego warto siegnąć po książkę „Inteligencja społeczna”?

Karlowi Albrechtowi udała się trudna sztuka, by zaznajomić czytelnika z macterialami naukowymi podanymi w praktyczny i spójny sposób. Tłumaczy czym jest inteligencja społeczna i jak bardzo jej potrzebujemy – my wszyscy prowadzący życie społeczne, zawodowe i rodzinne.

Inteligencja społeczna to jedna z kluczowych kompetencji życiowych. To umiejętność dogadywania się z innymi i skłaniania ich do współpracy. (str. 12)

Być może znasz książki Daniela Golemana i Elliota Aronsona na temat inteligencji emocjonalnej i sztuki bycia częścią społeczności. Ukazały się pod koniec lat 90. XX wieku i od razu zdobyły popularność.

Obaliły tezę, że człowiek postępuje racjonalnie i ekonomicznie. Pierwsze dowody to opis słynnego eksperymentu w zakładzie w Hawthorne, który udowodnił, że na poczucie zadowolenia w pracy ogromny wpływ ma drugi człowiek – jego zainteresowanie, troska i uznanie.

Albrecht zgadza się z opinia, że możemy mówić aż o 6 różnych typach inteligencji:

  • inteligencja abstrakcyjna – to logiczne myślenie i rozwiązywanie problemów,
  • inteligencja praktyczna – to realizacja zadań i zamierzeń,
  • inteligencja estetyczna – to wyczucie formy, wrażliwość na formy graficzne, literaturę, muzykę, sztukę i doznania artystyczne,
  • inteligencja kinestetyczna – to zdolność ciała do uprawiania sportów, tańca, wykonywania trudnych akrobacji, pilotowania myśliwca, uprawiania sportów,
  • inteligencja emocjonalna – to samoświadomość i rozumienie własnych wewnętrznych doświadczeń, tworzenie własnych zasad,
  • inteligencja społeczna – to sztuka dogadywania się z innymi.

Mogą pojawić się watpliwości czy warto wyróżnić inteligencję społeczna, czy jest ona może częścią inteligencji emocjonalnej. Tę dyskusję zostawmy naukowcom.

Dla praktyków cenna informacją jest ta, że ponieważ inteligencja społeczna jest umiejętnością – można ją stale doskonalić.

Wiemy też, że niektóre osoby mają to coś, co sprawia, że chcemy z nimi pracować i dla nich pracować. Tego oczekuje się od menedżera, który ma kierować swoim zespołem i realizować cele firmowe.

I tu Karl Albrecht przychodzi z pomocą. Opracował model SPACE, który podpowiada jak zadbać o lepszą komunikację z innymi.

 

Jak korzystać z książki?

 

To praktyczny przewodnik opisujący wiele sytuacji i wyjaśniający na czym polegają konflikty i nieporozumienia związane z komunikacją. Możesz czytać każdy rozdział osobno tyle razy, ile potrzebujesz, by uzyskać wskazówkę co zmienić w danej sytuacji.

Czym jest model SPACE? To zestaw 5 elementów, które warto brać pod uwagę w codziennych relacjach z innymi.

  • S jak sytuacja
  • P jak prezencja
  • A ja autentyczność
  • C jak czytelność
  • E jak emocje

 

Omówmy je po kolei.

Inaczej zachowamy się w różnych sytuacjach. W jednych akcja toczy się szybko, więc i nasza reakcja musi być natychmiastowa. W innej jak negocjacje czy wyjaśnianie co się właściwie stało wymaga czasu, by dowiedzieć się jakie były prawdziwe intencje. Nasze poprzednie doświadczenia (te dobre i te złe) mogą odegrać kluczową rolę, a my staniemy się automatem reagującym na bodźce. Na tym etapie chodzi o to, by odczytać i zinterpretować zachowania ludzi w różnych sytuacjach. Ta interpretacja zależy od stanów emocjonalnych oraz naszych chęci do interakcji.

Co ma wspólnego prezencja? Mówimy o dopasowaniu do sytuacji mając na myśli nasz strój, uczesanie, gesty, postawę oraz tembr głosu i szybkość ruchów. Nasze ciało zdradza czy jesteśmy spokojni, czy też wzburzeni / poruszeni. To sygnał dla drugiej osoby czy rozumie w jakiej sytuacji znaleźliśmy się. W pracy ma to szczególne znaczenie. Poprzez aparycję możemy zniwelować dystans w rozmowie lub możemy go pogłębić. Przykład z życia: czy rozmawiasz ze swoim szefem jak równy z równym – jesteście na Ty, siedzicie naprzeciw siebie czy może on siedzi a ty stoisz?

W komunikacji trzeba być autentycznym. Słowa muszą współgrać z aparycją i mową ciała. Trzeba być szczerym, otwartym na innych.

Czytelność to nic innego jak sztuka doboru słownictwa, tak by jak najprościej i w jednoznaczny sposób przekazać swój komunikat. Wymaga to pewnej odwagi, by wypowiadać się szczerze, umieć wytłumaczyć innym skomplikowane zagadnienia i stosować metafory, które zilustrują komunikat.

Wreszcie emocje, bez których komunikacja byłaby niepełna. W kontaktach z innymi warto być empatycznym – wspólnie cieszyć się, okazywać innym uznanie i podziw jak i troskę czy niezadowolenie. Najpopularniejsze emocje są uniwersalne dla wszystkich ludzi i łatwo rozpoznawalne, mam na myśli: radość, smutek, gniew, złość, strach, zaskoczenie i pogardę.

 

Co jeszcze warto przeczytać?

Polecam „Inteligencję emocjonalną” Daniela Golemana oraz „Wywieranie wpływu na innych” Roberta Cialdiniego.

Polecam też moją listę ciekawych książek dla specjalistów EB.

Niestety nakład książki jest już wyczerpany. 

Taka praca nie ma sensu

Taka praca nie ma sensu

Taka praca nie ma sensu

 

Wracam do tej książki po ponad 2 latach i odkrywam ją na nowo. Pomaga mi spojrzeć na moje życie z nowej perspektywy, tak by w pełni nim się cieszyć. Dzięki niej zmieniam moje codzienne nawyki.

Tony Schwartz już na początku książki stawia tezę, że zaspokojenie 4 potrzeb pomaga nam realizować cele osobiste, w tym zawodowe.

 

Co ma na myśli:

– potrzebę równowagi (fizyczną),

– potrzebę bezpieczeństwa (emocjonalną),

– potrzebę samorealizacji (umysłową),

– potrzebę znaczenia (duchową).

 

Polecam ją menedżerom, którzy chcą się dowiedzieć jak lepiej zarządzać sobą i swoimi ludźmi. W prosty i dość przekonujący sposób autor wyjaśnia dlaczego potrzebujemy regeneracji, wyciszenia się emocjonalnego, posługiwania się prawą i lewą półkulą. Przytacza ciekawe wyniki badań i opisuje swoje doświadczenia z menedżerami top firm jak Ford Company, Sony Corporation, Citi Bank.

Wnikliwy czytelnik znajdzie w niej wskazówki praktyczne jak rozwiązać problemy ludzi w organizacjach – nie tylko zmieniając zasady organizacji pracy, ale i sposób komunikowania się ludzi w firmie. Ja czerpię z niej wiele inspiracji.

 

Oto kilka wybranych przesłanek, które przykuły moją uwagę:

 

  1. Okresy intensywnej pracy trzeba przeplatać z okresami regeneracji, zarówno w ciągu dnia, jak i okresowo. Jesteśmy w stanie skupić się na pracy do 0 minut potem potrzebujemy wyciszyć się i zrelaksować.
  2. Jedną z najczęściej zaniedbywanych potrzeb jest potrzeba uznania, czyli poczucie sensu w to co wierzę jest zauważalne u innych.
  3. Nie ma czegoś takiego jak konstruktywna krytyka. Krytyka człowieka przychodzi z łatwością. Okazywanie uznania i doceniania każdy musi się nauczyć jeśli chce funkcjonować w zespole. Uznanie to wrodzone pragnienie nadawania swojemu życiu znaczenia.
  4. W danym momencie jesteśmy wykonać jedną rzecz dobrze. To wymaga koncentracji.
  5. By zmienić siebie najpierw trzeba się poznać, nauczyć się refleksyjnie patrzeć na siebie i otoczenie, brać na siebie odpowiedzialność i przestać obwiniać innych za niepowodzenia w pracy i życiu osobistym,
  6. Na co dzień rządzą nami nawyki, które można zmieniać, choć stopniowo. Szczęśliwy i spełniony człowiek to osoba, która docenia wartość snu, sportu i zdrowej diety.
  7. Menedżerowie powinni ograniczać kontrolę swoich pracowników, skupić się na takiej organizacji pracy, która rozlicza ludzi za wyniki pracy. To zaś pozwala pracownikom planować swój dzień samodzielnie, w tym czas na prace i na regenerację oraz posiłki.
  8. W każdym z nas jest potrzeba szacunku, której oczekujemy od innych.
  9. Każdy z nas ma swoją listę wartości, to drogowskaz działań.
  10. Każdy z nas ma swój cel do spełnienia i stara się go zrealizować.

 

Tony Schwartz jako nieliczny w prosty sposób wyjaśnił mi jak ważny jest sen w codziennym funkcjonowaniu. Podobnie w prosty sposób wyjaśnił jak dieta wpływa na nasze codzienne działania i skąd biorą się choroby cywilizacji jak cukrzyca. To mnie przekonało i już od kilku dni zmieniam swoje nawyki.

 

To nie jest książka, którą przekartkujesz i powiesz – już wiem! To lektura, którą warto mieć pod ręką, na biurku i wracać do niej kiedy pojawią się pytania.

Możesz chcesz ją kupić. Polecam.

To link afiliacyjny.

 

Polecam! Porównaj z inną książką:

 

 

Proszę napisz co Cię interesuje, a czego nie znalazłaś na mojej stronie.
John Doerr o metodzie OKR

John Doerr o metodzie OKR

John Doerr o metodzie OKR

 

Najważniejszy jest klient zewnętrzny. Ta maksyma jest prawdziwa dla zdecydowanej większości firm w Polsce. Sprawia, że wszystkie działania wewnętrzne i zewnętrzne firm są skupione na tym, by klient był zadowolony.

Punktem wyjścia jest ambitny cel, taki jak pozyskanie i utrzymanie pozycji lidera rynkowego, przekroczenie magicznego pułapu przychodów.

By osiągnąć ten ambitny cel ustala się zadania dla każdego pracownika. To oznacza zarządzanie przez cele, dobrze opisane w latach 50. XX wieku przez Petera Druckera.

W praktyce pojawiają się jednak problemy. O ile można dobrać miernik do celu, który ma zrealizować dział produkcji, logistyki, sprzedaży, eksportu, to znacznie trudniej dobrać odpowiedni miernik w pracy księgowego, prawnika, PR-owca czy asystenta zarządu.

Ponadto planowanie celów z rocznym wyprzedzeniem może być mało realne. W świecie VUCA – szybko zmieniającym się warto zastanowić się czy można ten proces przeprowadzić inaczej, skuteczniej.

Na pomoc przychodzi John Doerr, autor metody OKR, którą opisał w książce „Jak Google, Bono i Gates trzęsą światem dzięki metodzie OKR”.

John Doerr zdał sobie sprawę z mankamentów zarządzania przez cele i zmodyfikował podejście. OKR to ustalanie ambitnych celów i wybór kluczowych spodziewanych rezultatów.

Dzięki temu można opisać na jakich rezultatach nam zależy, ale już nie musimy na siłę dobierać miernik w jakim stopniu zrealizowaliśmy cel.

Doerr wprowadził swoją metodę OKR w życie w Intelu, później jako konsultant w Microsofcie i w Google’u. Z tego podejścia mogą korzystać nie tylko firmy IT (adhokratyczny), ale i usługowe, B2B, produkcyjne.

 

Poznaj zalety tego podejścia.

  • Planuj kwartalnie, dzięki temu możesz realistycznie rozplanować zadania.
  • Możesz zastosować metodę OKR do planowania w całej firmie lub tylko w wybranym dziale.
  • Wprowadzając metodę OKR rozmawiasz ze swoimi menedżerami i pracownikami, poznajesz ich opinię i wspólnie decydujecie co jest celem i jakich rezultatów się spodziewać.

W ten sposób kluczowe rezultaty ustalane na poziomie całej firmy stają się celami poszczególnych menedżerów zarządzających działami w firmie.

To łatwa i przejrzysta metoda oceny skuteczności, wiesz czy cele zostały osiągnięte czy nie.

 

Polecam książkę i metodę OKR polskim menedżerom. Warto!

Chcesz ją kupić? Możesz to zrobic TUTAJ 

To link afiliacyjny, więc kiedy ją kupisz, ja otrzymam niewielką prowizję za rekomendację. 

 

Lubisz książki? Polecam moją listę ciekawych książek dla specjalistów EB

Po co badać zaangażowanie pracowników?

Po co badać zaangażowanie pracowników?

Po co badać zaangażowanie pracowników?

 

Powodów jest kilka:

 

  1. Znamy firmy, które odniosły sukcesy dzięki zaangażowanym pracownikom.

 

Przykład:

 

Firma 3M ma w swojej ofercie różnorodne produkty, które zaprojektowali / wymyślili jej pracownicy. Podobnie jest w firmie Google, która poszerza swoje portfolio o produkty zaproponowane przez jej pracowników.

 

Mówię o zaangażowanych w organizację.

 

  1. Zaangażowani pracownicy codziennie ratują nam zdrowie i życie.

 

Mowa jest o tzw. pracownikach misyjnych, zaangażowanych w swoją pracę. Wśród nich są: pielęgniarki, ratownicy, strażacy, policjanci, wojsko, ale i nauczyciele.

 

Teraz mówię o zaangażowanych w pracę.

 

W obszarze EB, wciąż powtarzamy, że celem działań employer brandingowych jest przede wszystkim wzrost i utrzymanie wysokiego poziomu zaangażowania pracowników.

 

Korzyści dla pracodawców są ogromne:

 

  • firmy zdobywają lub utrzymują przewagę rynkową dzięki pracownikom – ich pomysłom, wiedzy, doświadczeniom, postawie i codziennej pracy; dzieje się tak i w start-upach, i w firmach dojrzałych
  • firmy działają w czasach VUCA, ponieważ to ich pracownicy nie boją się podejmować decyzji, ponosić odpowiedzialności w sytuacjach trudnych, konfliktowych i wymagających natychmiastowej reakcji.

 

Czym jest zaangażowanie?

 

Według A.M. Saksa to: intelektualne i emocjonalne oddanie organizacji.

 

Według Hays Group to intencja pracownika, aby pozostać w danej organizacji oraz chęć podnoszenia wysiłku na rzecz firmy.

 

(wybrane definicje na podstawie książki Marty Juchniewicz „Zaangażowanie pracowników”)

 

Pracodawców interesuje odpowiedź na pytanie – jak zbadać zaangażowanie.

 

Jak badać zaangażowanie pracowników?

Sposobów jest wiele, zależy jaki model zaangażowania wybierzemy.

Mówiąc – model zaangażowania – mam na myśli jakie elementy są brane pod uwagę.

 

Oto kilka znanych przykładów z życia:

  • Model Gallupa wykorzystuje 12 pytań i na tej podstawie badacze Instytutu Gallupa wyliczają jaki jest proces pracowników zaangażowanych i niezaangażowanych w organizacji,
  • Model AON Hewitt (obecnie to Kincentric) uwzględnia 6 grup czynników: ludzie, praca, wynagrodzenie, możliwości, praktyki organizacyjne, jakość życia; Na tej podstawie również wyliczany jest wskaźnik zaangażowania w firmie,
  • Model firmy Mercer uwzględnia aż 13 czynników,
  • Model WIGOR opracowany przez zespół Marty Juchnowicz, SGH
  • Model Meyera & Allen, uwzględniający 3 komponenty
  • Model PERMA opracowany przez M. Seligmanna, przedstawiciela psychologii pozytywnej i określenia „szczęście w pracy”

 

O czym warto pamiętać przygotowując badanie zaangażowania pracowników?

 

  1. Na początku należy wybrać listę czynników, które zostaną uwzględnione w badaniu, czyli de facto wybór modelu zaangażowania. Jest ich wiele. Każda firma badawcza stosuje inny model.
    Wybór modelu badania zaangażowania zależy od potrzeb pracodawcy. Zawsze jest to decyzja indywidualna.
  2. Badanie zaangażowania powinno uwzględniać dwa aspekty:
    1. Zaangażowanie w pracę.
    2. Zaangażowanie w organizację.
  3. Możemy porównywać ze sobą tylko tych pracodawców, którzy przeprowadzili badania zaangażowania z wykorzystaniem tej samej metody badania (ankieta, skala odpowiedzi).

 

Moje podejście do badania zaangażowania

 

Stosuję dwa rozwiązania w zależności od tego jaki jest cel badania zaangażowania uzgodniony z klientem-pracodawcą:

  1. Opracowuję szyty na miarę kwestionariusz badania dla danego pracodawcy, uwzględniający ważne dla pracodawcy czynniki i obszary.
  2. Wykorzystuję sprawdzony model zaangażowania opracowany przez Meyera & Allena, badający trzy elementy: poznawczy (wiedza), emocjonalny (odczucia) i behawioralny (postawy i zachowania).

Czasami pracodawcy decydują się, by w jednej ankiecie przebadać satysfakcję i zaangażowanie pracowników. Jest to jak najbardziej możliwe.

Masz pytania – pisz!

 

Photo by Alexander Schimmeck on Unsplash

 

 

 

Proszę napisz co Cię interesuje, a czego nie znalazłaś na mojej stronie.

Obejrzyj nagranie szkolenia online:

Obejrzyj nagranie szkolenia online: 

Julita Dąbrowska

Julita Dąbrowska

Autorka bloga, na co dzień pomaga firmom budować marki korporacyjne i marki pracodawców (współpraca ad hoc oraz współpraca projektowa). Punktem wyjścia jest odkrycie czym dana organizacja wyróżnia się od innych. W tym celu prowadzi badania jakościowe i ilościowe, przeprowadza diagnozę organizacji na podstawie już pozyskanych informacji i raportów, pomaga w opracowywaniu i weryfikacji strategii marki i strategii komunikacji marki. Szkoli dzieląc się swoją wiedzą na blogu, na łamach książek i e-booków, w trakcie szkoleń stacjonarnych i online, 

Drive – recenzja książki

Drive – recenzja książki

Drive – warto przeczytać!

Od lat pracodawcy zastanawiają się jak zmotywować swoich pracownikow, by byli bardziej zaangażowani w pracę na rzecz firmy.

Najpopularniejszym sposobem jest metoda kar i nagród, czyli potocznie zwana metodą kija i marchewki.

Autor książki Daniel Pink nazwał ten sposób Motywacją 2.0. Przeanalizował w jakich sytuacjach działa, a w jakich nie działa.

 

Motywacja 2.0 działa w następujących sytuacjach:

  • przy realizacji zadań rutynowych,
  • przy realizacji zadań nie wymagających znacznego wysiłku / wiedzy / doświadczenia,
  • przy realizacji zadań mało ambitnych.

 

Zaproponował nowy sposób Motywacji 3.0.

Motywacja 3.0 uwzględnia wyniki badań z ostatnich lat, głównie Deci & Ryana, twórców teorii samorealizacji.

Zamiast motywować pracowników przez system kar i nagród Pink proponuje, by stworzyć warunki sprzyjające motywacji wewnętrznej.

Oto one:

  • dac pracownikom swobodę przy podejmowaniu decyzji co do tego jak wykonać pracę (autonomia),
  • określić ważny cel istnienia firmy, potwierdzający, ze firma jest potrzeba światu, społeczności lokalnej (wyższy cel),
  • stawiać przed pracownikami wyzwania, które pozwolą pracownikom wykorzystać ich talenty, wiedzę, doświadczenie i inne umiejętności (mistrzostwo).

 

Daniel Pink podsumowuje:

Autonomiczna motywacja sprzyja lepszemu rozumieniu pojęciowemu, lepszym celom, wzmożonej wytrwałości w szkole, w sporcie, wyższej produktywności, nadmiernemu wypaleniu i wyższemu poziomowi zdrowia psychicznego.

Jeśli za mało płacisz, możesz stracić ludzi. Ale poza tym pieniądze nie są motywatorem. Znaczenie mają inne kwestie.

 

Wyjaśniając Motywację 3.0, Daniel Pink wyróżnił również dwa typy ludzi w firmie: I and X. 

To ukłon w stronę McGregora twórcy teorii Y and X.

Osoby I to osoby wewnętrznie motywowane, dla których ma znaczenie autonomia, wyższy cel i realizowanie zadań poprzez wykorzystanie swoich talentów.

Osoby X to osoby motywowane zewnętrznie, a więc bardziej skłonne na Motywację 2.0.

Zadaniem menedżerów jest rozeznanie się czy w danym zespole są I czy X.

 

Jeżeli zainteresował się Daniel Pink, to polecam również książki:

  • „Dlaczego motywowanie ludzi nie działa” – Susan Fowler
  • „Nowa energia w korporacji” – Jonas Ridderstrale, Mark Wilcox

 

Chcesz kupić tę książkę? sprawdź TUTAJ. 

To są linki afiliacyjne, więc kiedy klikniesz, kupisz książkę, ja otrzymam niewielką prowizję za rekomendację. 

Proszę napisz co Cię interesuje, a czego nie znalazłaś na mojej stronie.
Po co badać satysfakcję z pracy?

Po co badać satysfakcję z pracy?

Po co badać satysfakcję z pracy  wśród pracowników?

 

Pracodawcy chcą wiedzieć, czy pracownicy są zadowoleni ze swojej pracy. Ma to kolosalne znaczenie przy podejmowaniu decyzji (tj. inwestycji) dotyczących warunków pracy, benefitów oferowanych w pracy, sposobów komunikacji i programów szkoleniowych.

 

Poziom satysfakcji z pracy to nie jedyny obszar badany przez pracodawców. Ponadto pracodawcy mogą badać:

– poziom zaangażowania pracowników,

– poziom zaufania w firmie,

– elementy kultury organizacji.

 

Satysfakcja z pracy ma silny związek z motywacją w pracy – wewnętrzną i zewnętrzną.

 

Czym jest satysfakcja?

To stopień pozytywnego lub negatywnego samopoczucia, wynikającego z faktu wykonywania pracy na rzecz danego pracodawcy.

To postawa, która daje odpowiedzi na dwa pytania:

  • co myślę o pracy – czy jest satysfakcjonująca, interesująca, rozwijająca, oferująca mi godne wynagrodzenie i statut społeczny,
  • jak się czuję w pracy – czy ją lubię, czy mnie ciekawi, czy mi na niej zależy, czy pozytywnie się o niej wypowiadam albo czy unikam poruszania tematu pracy w ogóle.

Jeśli jestem zadowolona to zależy mi na tym, by osiągać dobre wyniki w pracy i stale poprawiać jakość pracy.

 

 

Podejście F. Hertzberga do badania satysfakcji z pracy

 

W 1959 roku F. Hertzberg opublikował pracę „The motivation to work”, w której przedstawił swoje stanowisko na temat zadowolenia i niezadowolenia z pracy. W tym celu przebadał 12 organizacji i przeprowadził wywiady z ponad 200 inzynierami.

Doszedł do wniosku, że motywatorami, które pozytywnie wpływają na satysfakcję z pracy są:

  • osiągnięcia,
  • uznanie,
  • praca sama w sobie (interesująca, pożądana),
  • odpowiedzialność,
  • awans,
  • rozwój zawodowy.

 

Sporządził też listę czynników wpływających na niezadowolenie z pracy. Nazwał je czynnikami higieny.

Są to:

  • polityka firmowa, administracja firmowa,
  • sposób sprawowania nadzoru w pracy,
  • relacje z przełożonym,
  • warunki pracy,
  • wynagrodzenie,
  • relacje z kolegami w dziale,
  • życie osobiste,
  • relacje z podwładnymi,
  • status społeczny,
  • bezpieczeństwo w pracy.

 

Zauważył, że motywatory mają charakter wewnętrzny, zaś czynniki higieny zewnętrzny.

By uzyskać wzrost poziomu satysfakcji z pracy trzeba zadbać o motywatory.

Pogorszenie w obszarze czynników higieny spowoduje wzrost poziomu niezadowolenia z pracy.

Dziś możemy mieć wiele zastrzeżeń czy możemy badać obszar „życia osobistego” pracowników wprost, dlatego też pracodawcy badają:

  • poziom równowagi między życiem zawodowym i osobistym,
  • poziom zadowolenia pracowników związany z zapewnieniem udogodnień dla osób z niepełnosprawnościami, osób które sprawują opiekę nad osobami chorymi i starszymi.

 

Podejście Herzberga zwane jest jako teoria dwuczynnikowa, jest krytykowane jak każda teoria. Krytycy zarzucają jej, że:

  • relacje z przełożonym i relacje w dziale (zespole) mogą być zarówno motywatorami, jak i czynnikami higieny,
  • na poziom satysfakcji wpływa również poziom strachu oraz poziom stresu w pracy,
  • należy brać również pod uwagę poziom dyskryminacji w pracy,
  • ważnym elementem jest poznanie misji firmy, powodów istnienia firmy,
  • obecnie wiele uwagi przywiązuje się do benefitów firmowych oraz do faktu, czy w relacjach codziennych przełożeni i pracownicy kierują się listą firmowych wartości.

 

Badania Herzberga dostarczyły ciekawych informacji związanych z satysfakcją w pracy, takich jak:

  • poziom satysfakcji w pracy będzie zróżnicowany:
    • wśród pracowników z różnym stażem (przeważnie osoby z dłuższym stażem są bardziej zadowolone z pracy),
    • wśród pracowników z różnych działów (obsługa klienta, sprzedaż, księgowość, produkcja, logistyka, HR etc),
    • również płeć ma znaczenie, sporo badań przeprowadzonych w USA wskazuje, że kobiety są ogólnie bardziej zadowolone ze swojej pracy, za wyjątkiem poziomu wynagrodzenia i możliwości rozwoju zawodowego oferowanego przez pracodawcę.

 

Podejście Minnesota czyli MSQ

 

Kwestionariusz MSQ został opracowany w 1968 roku, jest  nadal często używany.

Również dostarcza informacji na temat wewnętrznych, zewnętrznych i ogólnych czynników wpływających na poziom satysfakcji z pracy.

Lista ta obejmuje 20 czynników takich jak:

  • wykorzystanie zdolności pracownika,
  • osiągnięcia,
  • aktywność pracownika,
  • awans,
  • posiadanie władzy przez pracownika,
  • polityka firmowa i jest stosowanie na co dzień,
  • wynagrodzenie,
  • relacje z kolegami w zespole,
  • kreatywność,
  • niezależność,
  • morale,
  • uznanie,
  • odpowiedzialność,
  • bezpieczeństwo pracy,
  • opieka socjalna,
  • status społeczny,
  • nadzór nad pracownikiem (w ujęciu relacji międzyludzki),
  • postrzeganie kompetencji przełożonego do decydowania,
  • monotonność pracy,
  • warunki pracy.

Kwestionariusz ten zawiera 100 pytań, na które powinni wypowiedzieć się pracownicy.

Podobnie jak w przypadku Herzberga, należy uważnie interpretować wyniki badania, mając na uwadze: płeć, staż, dział w którym zatrudniony jest pracownik.

 

Moje podejście do badania satysfakcji

Badania satysfakcji wsród pracowników projektuję i przeprowadzam od 2008 roku.

Co ważne, dla każdej organizacji przygotowuję inną ankietę do badania (ilościowego), ponieważ w każdej organizacji (administracja publiczna, firma komercyjna, organizacja NGO) zwraca się uwagę na inne aspekty.

Dlatego też na samym początku upewniam się jaki jest cel badania poziomu satysfakcji pracowników.

Oto przykładowe odpowiedzi moich klientów:

  • badania satysfakcji pracowników są wymagane, ponieważ firma posiada certyfikat ISO 9001 (i inne), w ramach których wymaga się od organizacji, by systematycznie badała poziom satysfakcji klientów zewnętrznych i wewnętrznych (pracowników),
  • firma chce upewnić się, że pracownicy są zadowoleni z pracy i oferowanych benefitów, warunków socjalnych, szkoleń i programów rozwojowych,
  • firma chce zmienić wystrój wnętrz, zlikwidować i/lub wprowadzić nowe benefity,
  • firma chce się dowiedzieć czy pracownicy są zadowoleni z systemu komunikacji wewnętrznej

 

Polskich pracodawców interesują oceny następujących czynników, wpływających na poziom satysfakcji z pracy:

  • poziom wynagrodzenia,
  • benefity,
  • bezpieczeństwo w pracy,
  • równowaga między życiem zawodowym i osobistym,
  • szkolenia i programy rozwojowe,
  • relacje z kolegami w zespole,
  • relacje i uznanie ze strony przełożonych,
  • poziom dyskryminacji w pracy,
  • przypadki mobbingu w pracy,
  • ocena warunków socjalnych (jadłodajnie, szatnie, parkingi, pomieszczenia do pracy)
  • ocena sprzętu i narzędzi do pracy,
  • korzystanie ze środków komunikacji wewnętrznej,
  • zadowolenie z procesu onboardingu,
  • ogólna atmosfera w pracy,
  • ocena działań CSR-owych, w tym prozdrowotnych adresowanych do pracowników.

 

O czym trzeba pamiętać?

  • Badania satysfakcji z pracy muszą być przeprowadzane anonimowo tj. pracownik musi mieć pewność, że ma szansę wypowiedzieć się otwarcie i zgodnie z własną opinią i odczuciami.
  • Pracownicy muszą widzieć sens przeprowadzenia takiego badania, muszą widzieć jakie decyzje podejmie pracodawca na podstawie wyników badania.
  • Nie należy porównywać wyników badań z różnych firm, jeśli badanie zostało przeprowadzone z wykorzystaniem innych kwestionariuszy, innych skal odpowiedzi.

 

Dowiesz się także jak zbadać zaangażowanie pracowników oraz kulturę organizacji. 

 

Jeśli masz pytania, chcesz przeprowadzić badania w swojej firmie – proszę skontaktuj się ze mną. Chętnie pomogę!

Photo by Celpax on Unsplash

Obejrzyj nagranie webinarium: 

Julita Dąbrowska

Julita Dąbrowska

Autorka bloga, na co dzień pomaga firmom budować marki korporacyjne i marki pracodawców (współpraca ad hoc oraz współpraca projektowa). Punktem wyjścia jest odkrycie czym dana organizacja wyróżnia się od innych. W tym celu prowadzi badania jakościowe i ilościowe, przeprowadza diagnozę organizacji na podstawie już pozyskanych informacji i raportów, pomaga w opracowywaniu i weryfikacji strategii marki i strategii komunikacji marki. Szkoli dzieląc się swoją wiedzą na blogu, na łamach książek i e-booków, w trakcie szkoleń stacjonarnych i online, 

Proszę napisz co Cię interesuje, a czego nie znalazłaś na mojej stronie.