Jak dbać o markę i wizerunek pracodawcy w kryzysie?

Jak dbać o markę i wizerunek pracodawcy w kryzysie?

Zastanawiasz się jak dbać o markę i wizerunek pracodawcy w nowej rzeczywistości, w kryzysie?

Oto krótkie podsumowanie marcowego szkolenia online.

Najpierw upewnijmy się czy tak samo rozumiemy markę i wizerunek pracodawcy.

To dwa różne pojęcia determinujące troszkę inne działania.

Marka pracodawcy to swoista więź jaka łączy pracodawcę i pracowników, oparta na obopólnych korzyściach. Są cztery elementy kluczowe, o które należy się zatroszczyć:

  • poczucie sensu i celu istnienia firmy -> pracownicy i menedżerowie po co firma istnieje, jaką korzyści odnosi społeczeństwo, czasami w wielu firmach jest to utożsamiane z wizją / misją / motorem działania;
  • lista wartości firmowych -> przede wszystkich tych, które są honorowane w firmie;
  • styl przywódców -> jak zachowują się menedżerowie, na ile są wzorem dla swoich pracowników i na ile są tego świadomi;
  • umiejętność pracy w zespole -> obejmująca także umiejętność komunikacji wewnętrznej.

Zatem jeśli faktycznie chcesz zadbać o markę w czasach kryzysu, oto lista obszarów, które należy brać pod uwagę. To zadanie trudne.

Dlatego też pracodawcy zazwyczaj wybierają inny obszar – troszczą się o swój wizerunek korporacyjny. Ponieważ kiedy mamy na myśli wizerunek to chodzi nam o postrzeganie firmy wśród jej odbiorców. Tu jest wielkie pole do popisu, dobrze też są znane prawa komunikacji i prawa perswazji. Mówiąc o trosce o wizerunek przede wszystkim firmy koncentrują się na wyborze pozytywnych skojarzeń, które ma  wywoływać nazwa firmy oraz na odpowiednio szerokim zasięgu, by wywrzeć odpowiednie wrażenie skali.

 

Poznaj podstawy prawne działań employer brandingowych, by zadbać o markę i wizerunek pracodawcy w kryzysie

To konieczne, by móc przygotować się na szybką reakcję. W czasach kryzysu wszystkie sprawy są pilne i liczy się adekwatna i szybka reakcja. Dlatego zawczasu poznaj podstawowe akta prawne, a najlepiej w razie pytań skontaktuj się z prawnikiem lub z doświadczonym konsultantem, który wcześniej opracowywał procedury zarządzania na wypadek kryzysu (często taki dokument nosi nazwę Księgi Kryzysowej.

Trzy podstawowe źródła prawa to:

  • Kodeks pracy
  • Kodeks cywilny
  • Prawo prasowe

Pierwszy z nich omawia jakie są obowiązki pracodawcy i pracownika związane z dbaniem o dobre imię, godność osobistą, tajemnice przedsiębiorstwa, ale także omawia kwestie związane z zapobieganiem mobbingowi i dyskryminacji w firmie.

Drugi, kodeks cywilny wprowadza definicję tzw. dóbr osobistych – co odnosi się zarówno do pracodawcy (osoby prawnej) jak i do pracownika.

Wreszcie trzeci reguluje kto może wypowiadać się w imieniu firmy (jest to zawsze prezes i rzecznik prasowy, ale może być każde właściciel oraz upoważniony pracownik firmy) oraz jak prosić o sprostowanie informacji opublikowanej w mediach.

Ponadto w każdej firmie jest szereg innych dokumentów, które stanowią podstawę prawna działań employer brandingowych takie jak:

  • regulaminy pracy
  • kodeksy postępowania i/lub kodeksy etyczne
  • procedury postępowania zapobiegające mobbingowi i dyskryminacji w firmie
  • polityki CSR-owe (ESG)
  • procedury zebrane w ramach tzw. Księgi Kryzysowej

 

Poznaj wybrane, ale ważne reguły społeczne

Zanim opracowujesz swój plan działań, by zadbać o markę i wizerunek pracodawcy w kryzysie  poznaj ważne prawa komunikacji społecznej. Jako ludzie kochamy plotki, sensacje i o tym doskonale wiedzą media. Dlatego nikogo nie dziwi fakt, że najczęściej poruszanym tematem przez media (w tym media społecznościowe) są sensacje. Oto kilka przykładów takich tematów newsowych:

  • wypadki (w tym śmiertelne – na drogach, na budowach, w szkole itp)
  • konflikty między ludźmi, firmami
  • oskarżenia i sprawy sądowe
  • kradzieże i malwersacje finansowe

Dlatego też w pierwszej kolejności osoby odpowiadające za wizerunek pracodawcy (najczęściej jest to biuro zarządu, rzecznicy prasowi, ale działy komunikacji, HR i marketingu) powinny zapobiegać jakimkolwiek konfliktom z pracownikami i innymi interesariuszami jak np. społeczność lokalna.

 

Jakie tematy podejmować, by zadbać o markę i wizerunek pracodawcy w czasach kryzysu?

Skup się przede wszystkim na pokazaniu jak odpowiedzialnym i godnym zaufania jest Twój pracodawca.

  • pokaż jak pracodawca troszczy się / wspiera zdrowie i życie swoich pracowników, społeczność lokalną
  • opowiedz o tym jakie procedury / dodatkowe zabezpieczenia wprowadzono, by zadbać o bezpieczeństwo pracowników
  • daj przykład jak pracodawca i jak menedżerowie wywiązują się z przestrzegania wartości firmowych
  • stosuj się do przyjętej przez firmę polityki CSR-owej

Miej na uwadze fakt, że w czasach kryzysu zmienia się poziom zaufania, a zarówno pracownicy jak i osoby spoza firmy chcą otrzymywać sprawdzone informacje, przekazywane sukcesywnie na temat co się dzieje w firmie i co się dzieje z ludźmi w firmie.

Z badania Edelman Trust 2020 wynika, że w czasach pandemii ludzie ufają najbardziej naukowcom-ekspertom, w drugiej kolejności pracownikom, a w mniejszymi stopniu zarządom firmy. Za to prawie w ogóle nie ufają mediom i politykom.

Wiedząc, że dla Polaków liczy się przede wszystkim zdrowie, spokój, rodzina – co wynika z wieloletnich badań CBOS prowadzonych wśród Polaków, skup się na przekazywaniu informacji właśnie związanych z tymi tematami. Dziś jest to szczególnie ważne.

Ponadto dobrze byłoby zapewnić dodatkową pomoc pracownikom:

  • prawną
  • psychologiczną
  • finansową

oraz zadbać o to, by pracownicy na stanowiskach tzw. robotniczych i ich rodziny nie były w grupie osób wykluczonych społecznie z uwagi na analfabetyzm cyfrowy.

Julita Dąbrowska

Julita Dąbrowska

Autorka bloga, na co dzień pomaga firmom budować marki korporacyjne i marki pracodawców (współpraca ad hoc oraz współpraca projektowa). Punktem wyjścia jest odkrycie czym dana organizacja wyróżnia się od innych. W tym celu prowadzi badania jakościowe i ilościowe, przeprowadza diagnozę organizacji na podstawie już pozyskanych informacji i raportów, pomaga w opracowywaniu i weryfikacji strategii marki i strategii komunikacji marki. Szkoli dzieląc się swoją wiedzą na blogu, na łamach książek i e-booków, w trakcie szkoleń stacjonarnych i online, 

CSR a employer branding

CSR a employer branding

CSR a employer branding 

 

  • Jak to właściwie jest czy działania CSR-owe to część działań employer brandingowych?
  • Czy cele tych działań są zbieżne?
  • Dlaczego coraz więcej pracodawców zachęca swoich pracowników do podejmowania działań CSR-owych? 

 

Z ideą CSR-u czyli społecznej odpowiedzialności biznesu polskie firmy spotkały się na początku lat 90. XX wieku, kiedy to w Polsce otwierały swoje oddziały międzynarodowe koncerny. Prym wiodły firmy amerykańskie, które promują w swoim kraju ideę dzielenia się z innymi, kiedy samemu odnosisz sukces. Tradycja ta pochodzi jeszcze z czasów gorączki złota i czasów wielkiego kryzysu, kiedy to bogatsi dobrowolnie finansowali posiłki dla najbiedniejszych. 

My również mamy swoją własną polską ikonę CSR-ową. Od blisko 30 lat wiele firm i osób prywatnych wspiera WOŚP. Ale wolontariat nie jest jedynym sposobem na podejmowanie działań CSR-owych. 

 

Możemy wyróżnić 6 obszarów działań CSR-owych,

co jest zgodnie z wytycznymi ISO 26000, mianowicie:

  • prawa człowieka

  • prawa pracownika

  • ład korporacyjny

  • prawa konsumenta

  • ochrona środowiska naturalnego 

  • wsparcie społeczności lokalnej 

Jak dotąd najpopularniejsze to działania CSR-owe związane z ochroną środowiska i te na rzecz społeczności lokalnej. Powszechnie znane są działania firm produkcyjnych, logistycznych na rzecz społeczności lokalnej, w ramach których firmy finansują m.in. remonty dróg, remiz strażackich, ogródków jordanowskich, placów zabaw, domów dziecka, domów kultury. 

 

Przykłady działań CSR w Polsce:

  • CSR – współpraca na rzecz społeczności lokalnej -> DB Schenker zmienił godziny pracy swoich oddziałów, które znajdują się na terenie miast, by szanować prawo okolicznych mieszkańców do odpoczynku i zmniejszenia uciążliwości związanych z większym ruchem samochodowym (poczytaj więcej tutaj: https://www.dbschenker.com/pl-pl/o-nas/raport-społeczny). Firma sama o sobie mówi, że chce być preferowanym pracodawcą i sąsiadem (Historię te szczegółowo opowiedziała p. Monika Pachniak-Radzińska, dyrektor ds. Komunikacji DB Schenker podczas 7. Forum Employer Brandingu).
  • CSR – działania na rzecz ochrony środowiska -> Działania związane z ochroną środowiska dość często są związane z przestrzeganiem nowych przepisów prawa polskiego i unijnego. Dobrym przykładem jest dążenie do zmniejszenia emisji CO2, zmniejszenie hałasu, wykorzystanie wody w zakładach produkcyjnych w obiegu zamkniętym, wykorzystanie surowców wtórnych – makulatury, plastiku.  Oto kilka przykładów:
    • Żywiec promuje zbiórkę butelek po piwie – LINK 
    • firma Swonco oferuje ekologiczne środki czystości w butelkach pochodzących z recyklingu – LINK
    • a ostatnio firma Rodowita z Roztocza informuje, że jej woda mineralna będzie pakowana w ekologiczne butelki rPET – LINK 

 

  • CSR – prawa konsumentów -> Wciąż pamiętamy o niechlubnych zachowaniach sektora finansowego, których przykładem jest firma Enron i Arthur Andersen. Chciwość top menedżerów sprawiła, że firmy te nie uszanowały praw konsumentów do informowania ich o ważnych kwestiach związanych z ofertą, w tym do pełnej informacji na temat ryzyka i niepewności. My konsumenci chcemy, by szanowano nasze prawa i by nie wprowadzano nas w błąd. W niektórych przypadkach konieczne były zmiany prawne w ustawach: prawo bankowe (obowiązek informowania konsumentów o rzeczywistych kosztach kredytów i pożyczek), prawo farmaceutyczne (zakaz organizowania pseudo wyjazdów lekarzy na kongresy medyczne, które okazywały się wakacjami w luksusowych ośrodkach). 

Ale mamy też dobre przykłady firm, które nie wykorzystują naszej słabości do zakupów (konsumpcjonizm). Cenię sobie firmy Columbia i Gore Tex, które produkują wysokiej jakości odzież i buty dla tych, co lubią spędzać czas z naturą, ale również te firmy są gotowe naprawiać kurtki zamiast kupować nowe. 

Odpowiedzialnych smakoszy kawy, herbaty czy czekolady nie trzeba namawiać do zakupów produktów z naklejką FairTrade. To symbol międzynarodowego programu, którego celem jest wsparcie rolników bezpośrednio uprawiających kawę, herbatę i ziarna kakaowca.  Poznaj jedną z takich firm: LINK 

  • CSR – prawa pracowników -> Inicjatywy te z reguły dotyczą promowania etycznego postępowania pracodawców w stosunku do pracowników, przede wszystkim działań antymobbingowych, zwalczania nierówności w pracy, czy promowania tolerancji, wzajemnego szacunku i różnorodności. Opracowanie listy wartości firmowych, kodeksu postępowania czy kodeksu etycznego to dopiero początek działań, duże trudniejsze zadanie polega na zachęceniu wszystkich ludzi w firmie do stosowania tych zasad.

XXI wiek sprawił, że jesteśmy dużo bardziej otwarci na zrozumienie i poznanie siebie, swoich potrzeb – nie tylko tych materialnych. Potrzebujemy czasu, zatrzymania się, by uzmysłowić sobie co jest faktycznie ważne w życiu. Dlatego cieszę się, że w tym miejscu mogę podzielić się informacją, że globalna firma IT – SAP wprowadziła program rocznego urlopu tzw. sabbatical, w trakcie którego pracownicy firmy pracują jako wolontariusze oraz dowiadują się jakie skutki wywołują ważne decyzje ekonomiczne podejmowane przez top menedżerów. LINK 

Wiele uwagi duże firmy i ich inwestorzy poświęcają na opracowanie zasad ładu korporacyjnego. Zamiast skrótu CSR mówią o ESG, skrócie od słów: ekologia (ekologu / environment), odpowiedzialność (social responsibility), ład korporacyjny (governance). Tym samym dają nam do zrozumienia co jest dla nich ważne. Wkrótce mam nadzieję poznamy więcej inicjatyw ESG.

Powyższe wprowadzenie miało na celu uporządkowanie wiedzy na temat CSR-u. Mnie jednak najbardziej interesuje jaki jest związek między CSR-em a employer brandingiem, rozumianym jako proces tworzenia zespołu właściwych osób gotowych realizować cele firmowe, jednocześnie szanując wartości firmowe.

 

Widzę dużą zbieżność między CSR-em a employer brandingiem, mianowicie:

  • wspólne są wartości firmowe, to z nich wynika chęć prowadzenia działań na rzecz interesariuszy (wśród nich są przecież kandydaci i pracownicy),
  • każda firma definiuje (albo powinna to zrobić) jaki jest jej sens istnienia – czyli po co istnieje.

Doceniając zdobycze ludzkości, wiemy, że nie można osiągać celów jednostki kosztem drugiej jednostki. Musimy też nauczyć się od nowa jak koegzystować z naturą, chroniąc jej dobra naturalne – czyste powietrze, wodę, surowce naturalne. Już wiemy, że ten aspekt działania firmy jest szczególnie ważny dla młodszego pokolenia. Może też stanowić argument za wyborem pracy u danego pracodawcy. Ma zatem bezpośredni wpływ na działania employer brandingowe.

 

W 2008 roku Komisja Europejska opracowała typologię działań CSR-owych.

Wyróżniła 4 typy działań:

  • Workplace CSR – związane z miejscem pracy, w centrum uwagi są pracownicy,
  • Marketplace CSR – w centrum uwagi są konsumenci i ich prawa, dostawcy i partnerzy handlowi,
  • Environmental- related CSR – celem jest ograniczanie negatywnego wpływu na środowisko,
  • Community-related CSR – celem jest zmniejszanie negatywnego wpływu na społeczność lokalną.

Zbadano, że prowadzenie działań typu Workplace CSR wpływa bezpośrednio na motywację wewnętrzną pracowników oraz na wiarygodność marki pracodawcy. Zaś pozostałe działania mają wpływ na postrzeganie firmy, a w efekcie na dokonywanie wyborów konsumenckich, w tym bojkot niektórych marek. Warto przypomnieć niechlubne przykłady niektórych firm:

  • Abercombie & Fitch, która w 2018 roku promowała się jako marka dla szczupłych i zadbanych fizycznie.
  • H&M szyje swoje ubrania w Afryce i podaje się w wątpliwość, czy w szwalniach tych honoruje się prawa człowieka, w 2018 roku miała duże kłopoty po wypowiedzi jej szefa generalnego, który nie zgadza się z trendem ograniczania konsumpcjonizmu LINK 

Dlatego im zdaniem każda firma powinna opracować swoją politykę CSR-ową, i jako organizacja nastawiona na zysk, powinna wspierać o najmniej kilka obszarów: prawa pracownika, prawa konsumenta, poszanowanie środowiska naturalnego oraz poszanowanie praw społeczności lokalnej. Od czego zacząć?

 

Punktem wyjścia opracowania polityki CSR powinno być:

  • zrozumienie jaki jest sens i cel istnienia firmy (i jak możemy współżyć z innymi interesariuszami),
  • jakie są wartości firmowe (w tym jak je stosować do wszystkich interesariuszy, nie tylko tych wewnętrznych),
  • jaka jest grupa odbiorców naszych działań (zazwyczaj wybiera się grupę docelową produktów i usług oferowanych przez firmę),
  • oraz odpowiedź na pytanie – czy działania CSR prowadzimy na pokaz, czy z potrzeby serca.
  • wybór partnera społecznego, organizacji NGO – której faktycznie zależy na rozwiązaniu danego problemu społecznego.

Duże firmy, od 2017 roku mają obowiązek przygotowywać tzw. sprawozdanie niefinansowe, w którym opisują jakie działania podjęły w poprzednim roku (Sprawdź tutaj – LINK). Ponadto coraz więcej firm, jak banki, chcą współpracować z firmami, które mogą dostarczyć konkretnych dowodów na prowadzenie działań CSR-owych. Ma to nierzadko znaczenie przy wyborze partnera w przetargach / konkursach ofert.

Koniecznie przeczytaj tę książkę:

Teoria szpanu

Julita Dąbrowska

Julita Dąbrowska

Autorka bloga, na co dzień pomaga firmom budować marki korporacyjne i marki pracodawców (współpraca ad hoc oraz współpraca projektowa). Punktem wyjścia jest odkrycie czym dana organizacja wyróżnia się od innych. W tym celu prowadzi badania jakościowe i ilościowe, przeprowadza diagnozę organizacji na podstawie już pozyskanych informacji i raportów, pomaga w opracowywaniu i weryfikacji strategii marki i strategii komunikacji marki. Szkoli dzieląc się swoją wiedzą na blogu, na łamach książek i e-booków, w trakcie szkoleń stacjonarnych i online, 

Polecane raporty 01/2020

Polecane raporty 01/2020

Oto trzy raporty, które warto poznać jeśli tylko pracujesz nad strategią i planem działań employer brandingowych. 

Rynek Zmiany Pracy

#Raport Devire 

Dowiesz się z niego o nowym zjawisku jakim jest rynek zmiany pracy. Nie tylko ze względu na rekordową liczbę otwartych wakatów oraz deklaratywnie wysoką otwartość do zmiany pracy – aż 90% respondentów badania – ale przede wszystkim dlatego, że metamorfozie ulegają nasze miejsca pracy, środowiska, w których funkcjonujemy, a także sposób w jaki postrzegamy karierę zawodową czy potencjalnego pracodawcę. Okazuje się, że szczęście w pracy jest najlepszą strategią retencji – jak wynika z badania aż 86% osób, które są szczęśliwe w pracy nie szuka nowego pracodawcy. 

Wszystko to prowadzi do konkluzji: praca oznacza dziś przede wszystkim wolność wyboru i wychodzenie poza tradycyjne ramy współpracy. Od wymiaru pracy, miejsca wykonywania obowiązków, po atmosferę panującą w firmie czy kulturę organizacji. Decyzje pracownika dotyczące kariery zawodowej zależą m.in.: od rodzaju organizacji, do której ma dołączyć – jej struktury i wielkości oraz panujących w niej zasad – a także cech i wartości, reprezentowanych przez firmę. Dobra wiadomość jest taka, że niemal połowa respondentów (48% z nich) wskazuje, że praca jest ważnym celem w ich życiu. Nadal jednak dla co trzeciego respondenta praca jest świadomą koniecznością.

Employee Experience 2020

Z tego raportu dowiesz się sporo na temat tzw. doświadczenia pracownika. Ale moim zdaniem to co jest ważne to rozróżnienie 3 typów organizacji, które wdrażają świadomie rozwiązania EE. 

Typ 1- “Talking EX” – to organizacje, które dopiero zaczynają wdrażać programy employee experience, zaczynając od deklaracji – naszym celem jest kształtowanie dobrych doświadczeń. To są raczej firmy, które dopiero poszukują i weryfikują czym jest employee experience. Pierwszy obszar, który jest poprawiany to HR z wykorzystaniem metod design thinking.  

Typ 2- “HR-Centric” – To największa grupa organizacji, która wykorzystując podejście agile konstruuje różne persony pracownikfw, a następnie opracowuje cykl życia pracownikfw, przegląd system i process HR, w tym rekrutację, onboarding, programy rozwojowe i programy derekrutacji. 

Typ 3- “EX-Transformed” – To najbardziej dojrzałe organizacje, wsłuchane w potrzeby pracowników, weryfikujące cykl życia pracownika i tzw. momenty prawdy. Podchodzące do programów employee experience, tak jakby pracownicy byli naprawdę klientami wewnętrznymi. 

Szczęście w pracy Polaków

To już kolejna edycja cenionego raport Jobhouse. Wynika z niego, że choć mówimy o szczęściu, to dla pracownika najbardziej liczy się wynagrodzenie, przyjazna atmosfera, dobre relacje w pracy oraz poczucie sensu wykonywanej pracy. Dobrym kierunkiem jest komunikowanie firmowych wartości i ich internalizacja wśród pracowników.

Tylko 15 proc. pracowników można uznać za promotorów swoich pracodawców – zgodnie z metodologią NPS. Pokrywa się to z badaniami Instytutu Gallupa, że ok. 15 proc. pracowników jest zaangażowanych w pracy.

Julita Dąbrowska

Julita Dąbrowska

Autorka bloga, na co dzień pomaga firmom budować marki korporacyjne i marki pracodawców (współpraca ad hoc oraz współpraca projektowa). Punktem wyjścia jest odkrycie czym dana organizacja wyróżnia się od innych. W tym celu prowadzi badania jakościowe i ilościowe, przeprowadza diagnozę organizacji na podstawie już pozyskanych informacji i raportów, pomaga w opracowywaniu i weryfikacji strategii marki i strategii komunikacji marki. Szkoli dzieląc się swoją wiedzą na blogu, na łamach książek i e-booków, w trakcie szkoleń stacjonarnych i online, 

Bogowie zarządzania czyli inne spojrzenie na kulturę organizacji

Bogowie zarządzania czyli inne spojrzenie na kulturę organizacji

Bogowie zarządzania! Inne spojrzenie na kulturę organizacji

Ile pamiętasz z lektury książek o mitologii? Ja do dziś pamiętam książki Jana Parandowskiego i jego wierzenia Greków i Rzymian. Dziś też powracam do tego tematu, a to za sprawą brytyjskiego badacza Charlesa Handy’ego. 

W połowie lat 80. XX wieku opublikował swoją książkę „Bogowie zarządzania”, na łamach której opisał 4 typy menedżerów i ich wpływ na firmę, w szczególności na kulturę organizacji. 

Zapewne znasz innych badaczy kultury organizacyjnej – G. Morgana, K. Camerona & R. Quinna, C. Sikorskiego, Ł. Sułkowskiego, M.J. Hatch by wymienić tylko kilkoro. 

Każdy badacz ma swój pomysł na wyróżnienie kilku typów kultur. To co zainteresowało Handy’ego to sposób zarządzania firmą, od autokratycznego po gwiazdorski.

Trafnie dobrał archetypy korzystając ze znanej i cenionej mitologii greckiej.

W tym miejscu muszę podkreślić, że typologia Handy’ego:

  • stawia w centrum uwagi sposób zarządzania top menedżerów – ich zachowania i motywację, 
  • nie odnosi się do poszczególnych branży, 
  • nie odnosi się do klasyfikacji kultur narodowych.

To zaś sprawia, że przy opisie kultury organizacji danej firmy możemy posługiwać się różnymi typologiami, ponieważ każda z nich patrzy na kulturę organizacyjną z innego punktu widzenia. 

Co bierze pod uwagę Handy?

  • czy kluczowe decyzje podejmuje jedna czy więcej osób?
  • jakie są kluczowe motywy podejmowania decyzji?
  • jak zachowują się podwładni i czy mają prawo kwestionować lub zmieniać decyzję? 

 

bóg zarządzania typ kultury sposób myślenia i uczenia się w firmie
Zeus klubowa (klanowa) intuicyjny, holistyczny, metodą prób i błędów, decyzje podejmowane na podstawie tzw. miękkich danych
Apollo kultura roli logiczny, analityczny i konsekwentny, szkolenia on the job, przekazywanie wiedzy, danych i informacji w dół
Atena kultura zadań rozwiązywanie problemów, logiczny i kreatywny, stałe odkrywanie i pogłębianie wiedzy
Dionizos kultura egzystencji nauka poprzez immersję i nowe doświadczenia

To teraz po kolei. 

Jakim menedżerem jest Zeus?

Nie ma wątpliwości, że jest to osoba, która podejmuje decyzje samodzielnie, zarówno te małe, jak i te duże. Czyni to szybko, nawet jeśli nie ma wystarczająco dużo informacji lub są one niepełne. Liczy się szybkość podejmowania decyzji, od której zależy powodzenie transakcji. 

Zeus to mówca, menedżer preferujący kontakt bezpośredni, a więc spotkania i rozmowy twarzą w twarz lub przez telefon. To osoba, która stawia na dobre relacje, bezpośredniość. Procedury, umowy pisemne są drugoplanowe. Kiedy wszystko toczy się po jego myśli jest uroczym i opiekuńczym menedżerem, kiedy zaś pojawiają się kłopoty lub niepowodzenia jest porywczy, a swoją ilość może rozładować na ludziach wokół siebie. 

Zeusów można spotkać w firmach rodzinnych, zarządzanych przez właściciela. Zeusem jest także zarządzający oddziałem firmy, oddalonej od centrali, który traktuje firmę jak swoje małe królestwo. 

Kim jest Apollo?

To menedżer, który uważa, że firma to dobrze naoliwiona maszyna. Najważniejsze są procesy, procedury, uporządkowane działania, których rezultat łatwo można przewidzieć. Potrzebuje ludzi do obsadzenia wakatów. Nie oczekuje od nich żadnej inicjatywy, jedynie tego, by wykonywali swoje obowiązki zawodowe sumiennie, na czas i zgodnie z opisem zadań (czyli przypomina to zarządzanie przez cele). 

W firmie obowiązuje ściśle określona hierarchia i struktura organizacyjna. Informacje są przekazywane kaskadowo, ale tylko takie, które są konieczne, by wykonać zadania. Menedżerowie średniego szczebla kopiują zachowania swoich przełożonych. Menedżer Apollo nie lubi niespodzianek, chce wierzyć, że firma stale się rozwija czyli zwiększa skalę działania (wielkość produkcji, liczbę klientów), że to co robi dziś będzie też robić jutro. 

Takich menedżerów znaleźć można w firmach FMCG, produkcyjnych, urzędach. 

Jakim menedżerem jest Atena? 

To osoba, która rozwiązuje bieżące problemy, szuka najlepszych rozwiązań, czyli osoba do zadań specjalnych. Lubi pracować z ludźmi konkretnymi, którzy wraz z nią stworzą zespół projektowy. Preferuje strukturę matriksową. Nie lubi rutyny, ponieważ powtarzalność zabija jej kreatywność. 

Słucha innych, by odnaleźć najlepsze rozwiązanie danego problemu. Potrzebuje nowych bodźców i nowych wyzwań. Nie jest lojalna, pracuje z tymi, którzy najlepiej nadaje się do wykonania danego zadania. 

Ateny zarządzają firmami usługowymi, konsultingowymi, software house’ami i agencjami reklamowymi. 

Kim jest Dionizos?

Menedżer Dionizos myśli przede wszystkim o sobie, uważa, że bez niego firma nie podoła. Jest fachowcem, cenionym przez klientów zewnętrznych. Firma, w której zarządza Dionizos składa się z gwiazd, czyli lubianych i docenianych przez rynek profesjonalistów oraz pomocników. Status pomocników jest niski, są niedoceniani w firmie. 

Tacy menedżerowie zarządzają prywatnymi klinikami lekarzy specjalistów, pracowniami architektonicznymi, teatrami. 

Polecam inne wpisy na temat kultury organizacji – TUTAJ 

Polecam Twojej uwadze:

Po co badać kulturę organizacji?

Julita Dąbrowska

Julita Dąbrowska

Autorka bloga, na co dzień pomaga firmom budować marki korporacyjne i marki pracodawców (współpraca ad hoc oraz współpraca projektowa). Punktem wyjścia jest odkrycie czym dana organizacja wyróżnia się od innych. W tym celu prowadzi badania jakościowe i ilościowe, przeprowadza diagnozę organizacji na podstawie już pozyskanych informacji i raportów, pomaga w opracowywaniu i weryfikacji strategii marki i strategii komunikacji marki. Szkoli dzieląc się swoją wiedzą na blogu, na łamach książek i e-booków, w trakcie szkoleń stacjonarnych i online, 

Po co badać kulturę organizacji?

Po co badać kulturę organizacji?

Po co badać kulturę organizacji?

Przede wszystkim:

  • by dowiedzieć się kim jesteśmy jako firma, mając takie informacje możemy definiować naszą tożsamość organizacyjną. Dzięki czemu pracownicy i sympatycy będą mogli się łatwiej się identyfikować z nią,
  • by upewnić się, że kultura organizacyjna wspiera budowanie zespołu zgranych i zaangażowanych pracowników, którzy faktycznie realizują cele biznesowe firmy. Jeśli jest zbyt słaba lub nijaka raczej stanowi zlepek przypadkowych ludzi, ich norm i zwyczajów, 
  • by wyróżnić się na rynku pracy, przede wszystkim, poprzez wzmacnianie EVP czyli wyjaśnianie dlaczego warto pracować akurat w tej firmie, 
  • by pomagała budować wyróżniającą się markę pracodawcy,
  • by zmieniać postawy i zachowania pracowników.

To będzie długi wpis.

Jak badać kulturę firmy?

Mamy do dyspozycji metody badawcze:

  • ilościowe
  • jakościowe.

W różnych sytuacjach można skorzystać z różnych metod. 

Najczęściej korzystamy z metod ilościowych, czyli kwestionariuszy i ankiet.

Respondentami są pracownicy w firmie, którzy wypełniają kwestionariusze, następnie zbiera się wypełnione dokumenty, analizuje i stosunkowo szybko można uzyskać odpowiedz na pytanie – jakim typem kultury jest nasza firma według opinii pracowników.

Lubimy metody ilościowe, prawidłowo przeprowadzone badania daje nam cenne odpowiedzi: 

  • jakim typem kultury jesteśmy,
  • co jest mocną stroną organizacji, 
  • co wpływa na co (związek przyczynowo-skutkowy) – ale tutaj trzeba przed rozpoczęciem badania upewnić się, że postawiliśmy poprawnie hipotezę badawczą. 

Badania ilościowe przeprowadzamy wsród wszystkich pracowników – w firmach średnich. Ważne, by grupa badanych pracowników liczyła co najmniej 70 osób, zakładając też 100 proc. frekwencję w badaniu. To ważne bo wpływa na wiarygodność pozyskanych danych.

Ważniejsza jest opinia pracownikow niż top menedżerów, dlatego skup się raczej na tym, by w badaniu wzięła udział jak największa grupa pracowników (zadbaj o frekwencję).

W firmach dużych, która liczy np. ponad 600, 1000 lub 2000 osób można przeprowadzić je na mniejszej grupie, ale z zachowaniem zasad statystycznych. Jeśli frekwencja będzie niska to jest to też cenna informacja, że pracownicy nie chcą dzielić się swoją opinią i/lub nie widzą sensu w takim badaniu. 

Kolejny ważny aspekt to analiza statystyczna odpowiedzi. Sam rozkład odpowiedzi nie wystarcza (czyli jaki procent respondentów wybrało odpowiedzi a, b, c czy d). Trzeba jeszcze policzyć średnią, odchylenie standardowe, kurtozę i inne wskaźniki statystyczne. Dopiero potem można wyciągać wnioski z analizy i rekomendować działania zaradcze.

Coraz większą popularność zdobywają badania jakościowe. Choć bardziej czasochłonne dostarczają bezcennych informacji, by dowiedzieć się kim jesteśmy.

W tym podejściu:

  • wnikliwie studiuje się dokumenty tzw. desk research,
  • przeprowadza się wywiady indywidualnie i grupowo,
  • prowadzi się obserwacje (część etnografii),
  • a czasami przeprowadza się też eksperymenty.

Zainteresowanych badaniami jakościowymi kultury organizacji odsyłam do kilku ciekawych pozycji:

Badania jakościowe pomagają lepiej zrozumieć kulturę własnej firmy i dają odpowiedź na pytanie kim jesteśmy. Nie dają odpowiedzi na pytanie czy jesteśmy typową organizacją klanową czy adhokracji itp.

W tym miejscu podzielę się moimi wrażeniami po rozmowach z klientami i innymi konsultantami na temat potencjalnych błędów.

Wywiady indywidualne przeprowadzamy zgodnie z tzw. scenariuszem niestrukturyzowanym. Rozmawiamy z różnymi osobami – przede wszystkim pracownikami. Błędem byłoby skupić się tylko na rozmowach z top menedżerami czy właścicielami. Ich punkt widzenia jest tylko jednym z możliwych.

Jeśli zaś chodzi i wywiady grupowe czyli tzw. FGI (Focus Group Interviews) to warto mieć na uwadze dwie wskazówki. Pierwsza to taka, by nie zapraszać szefa i jego podwładnych na wywiad grupowy. Szef będzie bezpośrednio lub pośrednio wpływał (czy jest tego świadom, czy też nie) na przekazywane informacje, a rozmówcy nie będą zbyt szczerzy. Druga wskazówka to taka, by unikać zapraszania osób, które mają dominujący / silny charakter i tym samym uniemożliwią dyskusję w grupie. Lepiej przeprowadzić z taką osobą wywiad indywidualny, ponieważ jej opinia może być cenna.

To co stanowi wyzwanie to analiza posiadanych danych i informacji. Od badacza wymaga przede wszystkim patrzenia z boku i dostrzegania każdego elementu. Kiedy zbierasz informacje nie wolno Ci ich interpretować. To czynisz w kolejnym kroku, który nosi nazwę kodowania. Analizowanie informacji wymaga ciągłego wraca do źródeł, porównywania, konfrontowania z badaniami innych osób (stąd ważne, by mieć dostęp do biblioteki uczelnianej), a nie tylko do książek polskich.

Przykłady znanych i sprawdzonych typologii jest wiele.

model cebuli – Edgar Schein

To typowe badanie jakościowe, w ramach którego skupiamy się na takich elementach jak:

model VCI – Mary Jo Hatch & Majken Schultz

Po raz pierwszy opisałam jeden ze sposobów badania kultury organizacji w artykule opublikowanym na łamach miesięcznika Personel Plus w 2013 roku.  Opisywałam model VCI opracowany przez Mary Jo Hatch i Majken Schultz. Jeśli chcemy, by nasza firma i jej marka były silne, wyróżniające się (tj. mające pomysł na siebie) to konieczne jest, by istniała harmonia między wizją opracowaną przez zarząd (właścicieli), kulturą organizacji i wizerunkiem organizacji w oczach różnych interesariuszy. Kłopoty zaczynają się wtedy, kiedy nie ma spójności między tymi obszarami. Dlaczego jest to model VCI, ponieważ skupia się na trzech elementach:

  • V jak strategiczna wizja
  • C jak kultura organizacji
  • I jak wizerunek firmy

Model wartości konkurujących – K. Cameron & R. Quinn

Jedną z najbardziej znanych, sprawdzonych w Polsce typologii jest podział na kulturę: rynkową, klanową, hierarchiczną i adhokracji opracowaną przez Kima Camerona i Roberta Quinna. (przeczytaj też artykuł – link)

Model ten nazywany modelem wartości konkurujących, stawia dwa ważne pytania:

  • kto jest w centrum uwagi: klient zewnętrzny czy klient wewnętrzny, 
  • czy firma stawia na nowoczesność czy na tradycję i sprawdzone rozwiązania. 

Sporo pisałam o tym w mojej książce „Employer branding. Marka pracodawcy w praktyce” 

typ kultury adhokracja rynek klan hierarchia 
typ przywódcy innowator, wizjoner, przedsiębiorca nadzorca, konkurent, producent doradca, mentor, ojciec koordynator, obserwator, organizator 
kryteria efektywności nowatorski produkt, kreatywność, wzrost udział rynku, osiąganie celów (pułap przychodów), pokonywanie konkurencji spójność, morale, 

rozwój ludzi w firmie

sprawność, terminowość, praca bez zakłóceń 
cele organizacji  naprawa organizacji wpływ na wynik finansowe  spójność, zaangażowanie, doskonalenie  skupienie na procesach w organizacji 
przykładowe firmy firmy zaawansowanych technologii jak Google, Apple,  firmy sektora FMCG, retail, bankowość, ubezpieczenia  najbardziej znana to P&G urzędy, szpitale, wojsko, straż pożarna, (służby) 

model 4 bogów zarządzania – Ch. Handy

Innym sprawdzonym przeze mnie sposobem na poznanie typu kultury jest typologia opracowana przez Charlesa Handy’ego, który wyróżnił tzw. 4 bogów zarządzania.

Tak więc w centrum uwagi są menedżerowie i ich sposób zarządzania firmą i podwładnymi. I tu od razu wyjaśniam – nie jest to lepsza ani gorsza typologia niż ta opisana wyżej według Camerona & Quinna – jest po prostu inna.

Bóg zarządzania typ kultury sposób myślenia i uczenia się e firmie
Zeus klubowa (klanowa) intuicyjny, holistyczny, metodą prób i błędów, decyzje podejmowane na podstawie tzw. miękkich danych
Apollo kultura roli logiczny, analityczny i konsekwentny, szkolenia on the job, przekazywanie wiedzy, danych i informacji w dół
Atena kultura zadań rozwiązywanie problemów, logiczny i kreatywny, stałe odkrywanie i pogłębianie wiedzy
Dionizos kultura egzystencji nauka poprzez immersję i nowe doświadczenia

Dostrzegam walory badania kultury z wykorzystaniem tej metody i kwestionariusza opracowanego przez Ch. Handy’ego i R. Harrisona. Niestety jak dotąd polska wersja tego kwestionariusza nie jest jeszcze dopracowana.

model kultury organizacji wpływającej na markę pracodawcy – J. Dąbrowska & M. Łączyński

Opracowaliśmy go (tj. ja i Marcin) w konsekwencji moich i badań jakościowych. Następnie przeprowadziliśmy kilka badań wśród polskich pracodawców i wyniki są optymistyczne.

Jest to pierwsze badanie, które opisuje aktualną kulturę organizacji i jednocześnie wskazuje czy dany element kultury wpływa pozytywnie czy też negatywnie na markę pracodawcy.

Skupiamy się na zbadaniu 4 elementów kultury organizacji:

  • znajomości i rozumieniu przez pracowników wizji / sensu i celu istnienia firmy,
  • znajomości i internalizacji wartości w firmie (firmowych i osobistych),
  • stylu przywództwa
  • ocenie komunikacji dwustronnej i jej wpływie na współpracę w zespole.

Ponadto pracodawcy mogą dodawać swoje pytania, tak by badać:

  • poziom satysfakcji
  • poziom zaangażowania pracowników

Masz pytania? Pisz śmiało! a tutaj znajdziesz opis naszego autorskiego podejścia „Jak badać kulturę organizacji?” 

Julita Dąbrowska

Julita Dąbrowska

Autorka bloga, na co dzień pomaga firmom budować marki korporacyjne i marki pracodawców (współpraca ad hoc oraz współpraca projektowa). Punktem wyjścia jest odkrycie czym dana organizacja wyróżnia się od innych. W tym celu prowadzi badania jakościowe i ilościowe, przeprowadza diagnozę organizacji na podstawie już pozyskanych informacji i raportów, pomaga w opracowywaniu i weryfikacji strategii marki i strategii komunikacji marki. Szkoli dzieląc się swoją wiedzą na blogu, na łamach książek i e-booków, w trakcie szkoleń stacjonarnych i online,
Polecam Twojej uwadze:

https://julitadabrowska.pl/praktyczna-wiedza-na-temat-kultury-organizacji/

Proszę napisz co Cię interesuje, a czego nie znalazłaś na mojej stronie.
Relacje przełożonego z podwładnym / rozmowa z Agnieszką Staroń

Relacje przełożonego z podwładnym / rozmowa z Agnieszką Staroń

Relacje przełożonego z podwładnym

 

Rozmawiam z Agnieszką Staroń, coachem i mentorem, autorką bloga „Przyjazny Coaching” na temat relacji przełożonego z podwładnym. Jak zmieniły się w ostatniej dekadzie? Czego można nauczyć się od młodszych pracowników? Czy można nauczyć się być dobrym menedżerem?

Pokazuję różne oblicza employer brandingu. Każda firma to ludzie. Każdy człowiek ma znaczenie. Każde zachowanie również.

Jeśli interesuje Cię ten temat to polecam nastepujące książki:

  • Edgar Schein „Potęga relacji w zarządzaniu” oraz „Potęga dobrej komunikacji w zespole”
  • Jonas Ridderstrale, Mark Wilcox „Nowa energia w korporacji”

oraz moja „Praktyka employer brandingu. Rozmowy z menedżerami”. 

Julita Dąbrowska

Julita Dąbrowska

Autorka bloga, na co dzień pomaga firmom budować marki korporacyjne i marki pracodawców (współpraca ad hoc oraz współpraca projektowa). Punktem wyjścia jest odkrycie czym dana organizacja wyróżnia się od innych. W tym celu prowadzi badania jakościowe i ilościowe, przeprowadza diagnozę organizacji na podstawie już pozyskanych informacji i raportów, pomaga w opracowywaniu i weryfikacji strategii marki i strategii komunikacji marki. Szkoli dzieląc się swoją wiedzą na blogu, na łamach książek i e-booków, w trakcie szkoleń stacjonarnych i online, 

Proszę napisz co Cię interesuje, a czego nie znalazłaś na mojej stronie.