Kobiecy i męski styl zarządzania
Kobiecy i męski styl zarządzania
Po raz pierwszy o kobiecych i męskich organizacjach, w kontekście analizy kultury organizacji pisał w latach 90. XX wieku Geert Hofstede.
W swojej książce „Kultury i organizacje” pisał m.in tak: „Męskie i kobiece kultury tworzą odmienne typy bohaterów w sferze zarządzania.
W obu kulturach oczekuje się, że menedżerowie będą ludźmi zdolnymi, obdarzonymi inteligencją na ponadprzeciętnym poziomie i wykazującymi się ogromną chęcią działania, ale męski menedżer to dodatkowo człowiek łatwo i szybko podejmujący decyzje, asertywny i agresywny (swoją drogą słowo „agresywny” ma pozytywne konotacje tylko w kulturach męskich). ” (str. 155-156)
Normy ogólne – na podstawie G. Hofstede (str. 157).
| Kultury kobiece | Kultury męskie |
|
– podstawową wartością jest troska o innych i ich ochrona – ważni są ludzie i przyjazne relacje między nimi – każdy powinien być skromny i pokorny – zarówno kobiety, jak i mężczyźni mogą być czuli i dbający o relacje międzyludzkie – sympatia dla słabszych – pracuje się, żeby żyć – menedżerowie kierują się intuicją i dążą do porozumienia – konflikty są rozwiązywane na drodze kompromisu i negocjacji |
– najwyżej cenione są sukcesy materialne i postęp – ważne są pieniądze i dobra materialne – mężczyźni powinni być asertywni, ambitni i twardzi – okazywanie czułości i dbanie o relacje międzyludzkie jest rolą kobiet – sympatia dla silnych – żyje się, żeby pracować – menedżerowie powinni podejmować zdecydowane decyzje i być asertywni – konflikty są rozwiązywane przez konfrontację siły |
Ostatnimi czasy częściej mówi się o kobiecych i męskich stylach zarządzania, mając na myśli role społeczne, niezależnie od tego czy szefem jest kobieta czy mężczyzna. Wiele mówi się o kobietach szefach w spółkach technologicznych: Sheryl Sandberg, Marissa Mayer, Meg Whitman i o tym jak zmieniły trudny, męski świat biznesu. W Polsce również są firmy, które wspierają kobiety w biznesach. Warto wymienić firmy takie jak: GE (oddział Lotnictwo), Siemens, Capgemini, Deloitte czy Sephora, które organizują warsztaty, kluby dla kobiet by wspierać inne kobiety w firmach i pomagać im awansować i realizować się zawodowo.
Z punktu widzenia budowania marki pracodawcy na szczególne znaczenie zasługuje promowanie wartości w firmach, które rzeczywiście znoszą jakiekolwiek oznaki nierównego traktowania. Choć żyjemy w XXI wieku nadal musimy przypominać, że nie ma żadnych racjonalnych argumentów, by ograniczać dostęp kobiet do jakiejkolwiek dziedziny, szczebla zawodowego czy rodzaju pracy.
Przytoczmy kilka danych. Pracujące Polki mają z reguły lepsze przygotowanie niż mężczyźni – aż 40 proc. pracujących Polek ma wyższe wykształcenie w porównaniu do 25 proc. pracujących Polaków (dane za 2014 rok – raport Więcej kobiet w zarządzaniu to się opłaca). Firmy kochają kobiety jako konsumentki, które decydują o zakupach w branżach takich jak: żywność, kosmetyki i chemia gospodarcza, odzież, produkty dla dzieci, edukacja, wystrój domu. Ale już mniej uwagi poświęcają kobietom jako strategom, członkom zarządów i rad nadzorczych.
Czy wiecie, że w krajach unijnych oblicza się Gender Equality Index od 2010 roku. Najwyższy jest w krajach skandynawskich, średnia unijna wynosi 54, a Polska plasuje się 10 punktów niżej.
W 2013 roku IQS przeprowadziło ciekawe badania, z których wynika, że kobiece zarządzanie charakteryzuje: „porządek i kontrola, odwaga, wiedza, pasja i zaangażowanie oraz pomysłowość. To także kobiety są bardziej skłonne do inwestowania w zespół. Czują się odpowiedzialne za jego rozwój, za atmosferę i warunki pracy. Myśląc o mężczyźnie szefie, badani mieli skojarzenia z władzą, wiedzą, porządkiem, odwagą oraz pasją i zaangażowaniem.” (za D. Czerwińska, 2013).
Ale kobiety popełniają też błędy w zarządzaniu. Psycholog Leszek Mellibruda przygotował typologię kobiet biznesu. Spójrzmy na nią z przymrużeniem oka:
- Królowa śniegu: szefowa sztucznie narzuca dystans w relacji z pracownikami;
- Sympatyczna kwoka: szefowa manifestuje swoją opiekuńczą postawę wobec pracowników;
- Wściekła tygrysica: szefowa jest wybuchowa i okazuje negatywne uczucia wobec pracowników, niezależnie od tego, czy zawinili danej sytuacji;
- Romantyczny łabędź: szefowe tego typu nadmiernie koncentrują się na swoim wizerunku, zamiast na obowiązkach służbowych;
- Caryca Katarzyna: szefowa stale wykorzystuje ludzi w firmie, narzuca im służalczy wzorzec zachowań.
O kobiecym stylu zarządzania piszą: S. Sandberg (Facebook) i M. Meyer (Google).
Przeczytaj o wynikach autorskiego badania jak oceniają swoje przełożone i przełożonych pracownicy w Polsce.
film @Finansforbundet (Norge)
