Niedawno opublikowany ciekawy raport – Fit for Work .

Oto wybrane fragmenty raportu, dotyczące diagnozy. Dokument zawiera również rekomendacje dla pracodawców i pracowników, zatem polecamy uwadze wszystkich zainteresowanych.

„Istnieje konieczność dokonania fundamentalnej zmiany w sposobie traktowania problemu schorzeń przewlekłych przez decydentów, specjalistów ochrony zdrowia, pracodawców a nawet samych pacjentów. Praca musi stać się pierwszoplanowym efektem leczenia, ponieważ kontynuacja zatrudnienia lub powrót do pracy pozytywnie wpływa na somatyczny i psychiczny stan osób przewlekle chorych i zmniejsza społeczny ciężar chorób w Polsce. Konieczne jest opracowanie lepszych mechanizmów umożliwiających postawienie odpowiednio wczesnej diagnozy i przeprowadzenie rehabilitacji zawodowej, co pozwoli zapobiec skutkom lub zminimalizować długoterminowy wpływ schorzeń układu mięśniowo-szkieletowego na wydajność pracy, koszty opieki zdrowotnej i stopień wykluczenia społecznego. Projekt ten stanowi element szeroko zakrojonego programu, realizowanego w 31 krajach europejskich i pozaeuropejskich.”

„Choroby układu mięśniowo-szkieletowego (musculoskeletal disorders, MSD) w istotny sposób wpływają na zdolność do pracy, zarówno w perspektywie jednostkowej, jak i zbiorowej, zmniejszając produktywność i udział w rynku pracy tysięcy polskich pracowników. Wyniki badań wskazują, że:

  • Ponad połowa osób zatrudnionych w Polsce przynajmniej jednokrotnie doświadczyła bólów mięśni podczas wykonywania pracy.
  • Około 300 000-400 000 osób może cierpieć na RZS lub spondyloartropatie zapalne.
  • W 2010 r. przypadki MSD i zespołu cieśni nadgarstka skutkowały ponad 26 milionami dni nieobecności w pracy spowodowanej chorobą.
  • W 2009 r. schorzenia układu mięśniowo-szkieletowego kosztowały niemal 330 milionów euro wypłaconych w postaci zasiłków chorobowych i kolejne 470 milionów euro tytułem kosztów związanych z niezdolnością do pracy. Az 874 miliony euro przeznaczone zostało na finansowanie świadczeń związanych z niezdolnością do pracy, podczas gdy na rehabilitację zdrowotną wydano zaledwie 38 milionów euro.
  • W 2010 r. ogólne bezpośrednie koszty związane ze schorzeniami układu mięśniowo-szkieletowego zamknęły się kwotą 937 milionów euro, z czego zaledwie 223 miliony euro wydatkowano na profilaktykę zdrowotną.
  • Średni wiek osoby rehabilitowanej w Polsce wynosi 46 lat, co oznacza, że coraz więcej relatywnie młodych osób w wieku produkcyjnym wymaga wsparcia w leczeniu schorzeń długoterminowych.
  • Co najmniej 12 procent bezrobotnych zarejestrowanych w Polsce nie poszukuje pracy z powodu problemów zdrowotnych.”